About me
Ik ben 51 jaar en woon sinds 18 jaar in Spanje waar je de verse lucht er gratis bijkrijgt. Omdat ik geen goede stilzitter ben en graag onder de mensen kom, was de enige oplossing een bed and breakfast beginnen. Caballito de Mar was geboren en ondertussen is het een verzamelplaats geworden waar mensen graag thuiskomen. De website van de B&B is caballitodemarbenissa of caballito.be.
Ik wil mensen een kijk geven in mijn leven, ze deel laten uitmaken van een ander ritme, ze bekoren met een andere levensstijl, een aha erlebnis geven, zo van ‘aaah, zo kan het ook nog’. Ze naar huis laten gaan met een koffer vol herinneringen en bedenkingen hoe een leven in het buitenland er kan uitzien, daar doe ik het voor. Je horizonten verbreden, dat moeten we allemaal meer doen. Reizen en andere culteren omarmen, we doen het te weinig.
Daarnaast kook ik hier voor de mensen, altijd met dagverse zongerijpte Spaanse producten. Een explosie van echte smaken op je bord. Als je de Spaanse tomaten kent dan weet je dat de Belgische tomaten er alleen maar zo uitzien en als water smaken. De markten afschuimen voor heerlijke kruiden, fruit en groenten en kletsen met de Spanjaarden over het weer en over de olijvenoogst, het is eens iets anders dan over de laatste handtas van Chanel of de schoenen van Louboutin te kirren.
Yoga maakt sinds 10 jaar een groot deel uit van mijn leven. Ik kan niet meer zonder. Ik zie hoe het mijn lichaam in een bepaalde vorm gegoten heeft waar ik hard voor gewerkt heb. Je krijgt een mooi gestroomlijnd lichaam en al je spieren worden gemobiliseerd.
Neen, ik zweef niet. Neen, ik staar niet naar het plafond. Ik werk hard als het op yoga aankomt. Mijn basis is Ashtanga yoga en ik heb in India twee weken intensief serie 1 geleerd. Deze kan ik nu op eigen houtje thuis afwerken, gecombineerd met andere oefeningen zodat ik toch al snel op anderhalf uur yoga uitkom. Het vergt discipline om jezelf aan te sporen dit te doen. Waar ik woon zijn er niet echt centra waar je Ashtanga kan beoefenen. Dus doen we het thuis, samen, ik en mijn man. In de zomer nodigen we gasten van de B&B uit om deel te nemen en organiseren we ook yogaweken met healthy cooking classes en workshops waar we natuurlijke beauty producten maken.
Voor ik in Spanje aankwam heb ik lang Antwerpen onveilig gemaakt. Ik was de queen van het uitgangsleven, althans dat waren de woorden van mijn ex-man maar die bedoelde dat niet zo positief. Het was de tijd dat ik teveel dronk en tot in de vroege uurtjes op café bleef plakken. Ik had het zogezegd nodig om te ontspannen na het harde werk in mijn kledingzaak die ik ‘s morgens opende en ‘s avonds sloot. Daarna at ik een snelle hap in mijn restaurant om dan aan de lange shift te beginnen. Ik deed de bestellingen en de PR van het restaurant. Ik liep de ziel uit mijn lijf en wilde altijd zoveel mogelijk zelf doen. Waarom ik mezelf dat aandeed, ik weet het niet.
Ik dacht wat ik zelf doe, doe ik beter. Nu weet ik wel beter. Bon, wat ik zelf doe, doe ik inderdaad nog altijd beter maar ik kan het loslaten en beseffen dat altijd zelf de boel draaiende houden nefast is voor je gezondheid. Delegeren is uit handen geven en job geven aan diegene waarvan je weet dat die iets kan en het soms nog beter dan jij doet. Als de shift in het restaurant erop zat, ging ik nog werken in mijn café. Gelukkig lagen al die drie zaken in een straal van 500 meter van elkaar en noemden ze allemaal Lollapalooza. Het restaurant bestaat trouwens nog steeds.
En dan is het altijd zo gezellig druk dat je meedrinkt en voor je het weet heb je een liter alcohol in je lijf die je dan tijdens je welverdiende nachtrust moet uitwerken. Mijn lever draaide overuren, mijn nieren raakten overbelast, ik kreeg blackouts, mijn gezicht was opgeblazen, ik was vaak niet te genieten en zocht graag ruzie. Ik linkte de zaken niet aan elkaar en dronk rustig verder. Ik denk dat ik dat zo een anderhalf jaar heb volgehouden. Ondertussen ging ik ook collecties voor mijn ‘eclectic boutiqueske’ halen in Parijs, Londen en Amsterdam. Heel plezant allemaal maar zo vermoeiend.
Mijn winkeltje bleef open op zaterdagavond voor de vrouwen in feestmodus die uiteraard niets om aan te trekken hadden en gauw bij mij iets kwamen shoppen. Een schot in de roos. Het was de tijd voor H&M, voor de grote ketens en mijn etalage was een juweeltje van creatieve chaos. Tuinkabouters, barbiepoppen, wolken in roze en blauwe pluimen, plastieken tulpen, grasbekleding, boa’s, hoe zotter hoe beter. Toen de grote ketens kwamen, ben ik ermee gestopt, ook omdat ik het niet meer aankon en er elke dag wel een papiertje hing dat ik later en later opendeed.
Creatief met openingstijden, daar was ik goed in. Dus besloot ik maar om ermee op te houden. Niet lang daarna deden we ook het café dicht en bleven we enkel met het restaurant bezig. De rust keerde weer maar niet voor lang toen de diagnose borstkanker werd vastgesteld. Borst eraf, chemotherapie voor vier maanden en meer rust en kalmer aan leven zei de oncoloog. Daarom verhuisden we naar Spanje, het was goed geweest. Hier begonnen we aan ons nieuw leven met gasten in huis. Een B&B was geboren. Een jaar later leerde ik mijn nieuwe man kennen en moest de oude plaatsmaken.
Hier gingen bergen schuldgevoel aan vooraf maar ik heb mijn hart laten spreken en heb volop voor een nieuwe liefde gekozen. Ondertussen zijn we bijna 18 jaar samen en vond ik de strijd die ik met mijn verstand voerde de moeite waard. Ik ben blij dat mijn hart de juiste woorden sprak. Het is niet makkelijk om van je oude partner afscheid te nemen en je te smijten in een avontuur met een 11 jaar jongere kerel. Kiezen voor het onzekere maakt ons allemaal bang maar het kan wel ongelofelijk bevrijdend en confronterend zijn. [/widerow]